El Artista y La Modelo
(Todos os públicos)
VENRES 1 de FEBREIRO de 2013
(Todos os públicos)
VENRES 1 de FEBREIRO de 2013
20:00 e 23:00
2,5€ estudantes/parados/xubilados
5€ para traballadores
auditorio municipal de carballiño
auditorio municipal de carballiño
SINOPSE
Verán de 1943. Nun lugar da
Francia ocupada, non lonxe da fronteira con España, vive un retirado e famoso
escultor que se sinte hastiado da vida e da tolemia dos homes. Xa nada é capaz
de animalo, de servirlle de estímulo.
Porén, coa chegada dunha
rapaza española fuxida dun campo de refuxiados e que lle servirá de musa,
renace nel o desexo de voltar a traballar e esculpir a súa derradeira obra.
FICHA
Dirección: Fernando Trueba
Guión: Fernando Trueba e Jean-Claude Carrière
Producción: Cristina Huete
Dirección de Fotografía: Daniel Vilar
Deseño de Producción: Pilar Revuelta
Montaxe: Marta Velasco
|
TECNICA
Título orixinal: L’artiste e son Modèle
Duración: 104’
Ano: 2012
País: España
Idioma: Español
|
FICHA ARTÍSTICA
Jean
Rochefort
Aida Folch
Claudia
Cardinale
Götz
Otto
Chus Lampreave
Christian
Sinninger
Martin
Gamet
Mateo
Deluz
|
Galardóns
Festival
de San Sebastián 2012: Mellor Director
O director, Fernando Trueba (Madrid,
España, 1955)
Fernando Trueba estudiou Imaxen na Facultad de Ciencias de la Información, e
comezou coma crítico de cine no periódico 'El País' e para 'La Guía del Ocio’.
Mesmo fundou o xormal "Casablanca".
Tras varias curtas, debuta no mundo da longametraxe con Ópera
prima (1980), seguindo a estela da comedia madrileña, na que se englobaría
ata o éxito internacional de Belle
Epoque (1992), coa que gañou o Oscar á Mellor Película de Fala non Inglesa.
Reclamado por Hollywood, roda Two
Much (1995) pero volta a España para seguir coa súa carreira con éxitos
coma La niña de tus ojos (1998), Calle 54 (2000) ou El embrujo de Shanghai (2002).
CRÍTICAS
“Nótanse as
influencias das que bebe Trueba (o realismo poético francés ou Renoir), pero o
resultado é inequívocamente persoal” (Sergi Sánchez, La Razón)
“Trueba filma unha das súas obras mais persoais e lúcidas (…) Todo se
antolla perfectamente medido, controlado, libre de xestos ou pausas mortas” (Luis Martínez, El
Mundo)
“Unha reflexión chea de arte sobre o arte (…) Película a contracorrente,
profunda, escrita con mimo” (Carlos Boyero, El Pais)
No hay comentarios:
Publicar un comentario