NO HABRÁ PAZ PARA LOS MALVADOS

NO HABRÁ PAZ PARA LOS MALVADOS

Venres 17 de febreiro
20:00 e 22:30
SINOPSE

Madrid, ano dous mil e pico. Un domingo calquera, de camiño a casa o inspector Santos Trinidad, xa moi bébedo, vese involucrado nun triple asasinato. Pero hai unha testemuña que consegue fuxir… e podería incriminalo. Santos inicia a caza do home.

Mentres, a xuíza Chacón, encargada da investigación, avanza meticulosamente na busca do asasino.

Ambos descubrirán que nada é o que semella, e o que empeza sendo un simple caso de tráfico de drogas, desembocará en algo moito mais perigoso.

Duración: 96’        Ano: 2011          País: España        Idioma: Español

O director, Enrique Urbizu (Bilbao, 1962)

Licenciado en Ciencias da Información (rama de Publicidade) pola universidade do País Vasco, comeza facendo curtametraxes ata que no ano 1987 debuta nas longametraxes con Tu novia está loca, comedia de enredo. No ano 1991 dirixe Todo por la pasta, unha das poucas incursións do cine español, e a primeira de Urbizu, no thriller.

Xa instalado en Madrid, dirixe dúas comedietas mais: Cómo ser infeliz y disfrutarlo (1994) e Cuernos de mujer (1995). Nesa época coñece a Arturo Pérez-Reverte. Así, adapta unhas das súas novelas, Cachito (1996) e encárgase do guión de La novena puerta (1999), dirixida por Roman Polanski.

No ano 2002 volve ao thriller con La caja 507, coa que consegue dous Goyas. Tras o drama La vida mancha (2003) e o segmento Adivina quién soy (2006) da produción para a TV Películas para no dormir, esta longametraxe No habrá paz para los malvados e xa aclamado coma a que probablemente sexa a súa mellor obra.

 CRÍTICAS

 “Fibroso e áspero thriller repleto de suxestións, reflexións e rudos momentos poéticos, difíciles de atopar no cine contemporáneo” (Antonio José Navarro, Dirigido por…)

“Unha vigorosa mostra de cine negro contido e contundente como poucas se ven no panorama español” (Eulàlia Iglesias, Público)

“A crible e magnética negrura de Urbizu (…) posúe un arte apabullante para contar unha intriga complicada (…) A presenza e economía xestual de Coronado impresionan” (Carlos Boyero, El País)