7 días en la habana

7 DÍAS EN LA HABANA

Auditorio Municipal de O Carballiño

Venres 30 de novembro de 2012

20:00 e 23:00

entradas a 2,5€ para estudantes/parados/xubilados

5€ para traballadores

SINOPSE

7 visións da Habana por outros tantos directores. Cada un deles tenta captar a enerxía e vitalidade que fai da Habana unha cidade única. Cada capítulo amosa a vida cotiá de distintos personaxes durante un día da semana.

Alonxada de tópicos turísticos, pretende reflectir a alma dos distintos barrios, ambientes, xeracións e culturas.

FICHA Dirección: Laurent Cantet, Benicio del Toro, Julio Medem, Gaspar Noé, Elia Suleiman, Juan Carlos Tabío e Pablo Trapero Guión: Leonardo Padura Producción: Laurent Baudens, Didar Domehri, Álvaro Longoria, Gaël Nouaille e Fabien Pisani Dirección de Fotografía: Daniel Aranyó Montaxe: Thomas Fernández, Rich Fox, Véronique Lange, Alex Rodríguez e Zack Stoff

TECNICA Música: Fabien Pisani e Suso Ramallo Título orixinal: 7 días en La Habana Duración: 125’ Ano: 2012 País: Francia-España Idioma: Español

FICHA  ARTÍSTICA                                 Josh Hutcherson                 Emir Kusturica                 Daniel Brühl                 Jorge Perugorría                 Mirta Ibarra                 Vladimir Cruz                 Daisy Granados                 Elia Suleiman                 Othello Rensoli                 Melissa Rivera

O guionista, Leonardo Padura (La Habana, 1955)

Nado no barrio de Mantilla, fixo os seus estudios preuniversitarios no da Víbora. Estas zonas de La Habana, moi ligadas espiritualmente a Padura, veranse reflectidas mais tarde nas súas novelas. Padura estudió Literatura Latinoamericana na Universidade de la Habana e comezou a súa carreira como periodista en 1980 na revista literaria El Caimán Barbudo. Mais tarde deuse a coñecer coma escritor de guións audiovisuais e novelista.

A súa primeira novela Fiebre de caballos, escribiuna entre 1983 y 1984. Pasou os 6 anos seguintes escribindo largos reportaxes sobre feitos culturais e históricos. En aquel tempo empezou a escribir a súa primeira novela co detective Mario Conde. As policiacas de Padura teñen tamén elementos de crítica á sociedade cubana.

Padura escribiu tamén guións cinematográficos, tanto para documentais (Yo soy, del son a la salsa, 1996) coma para películas de argumento (Malvana, 2002). Os guións de 3 episodios foron escritos por Padura e a súa esposa Lucía, e un cuarto está baseado nunha idea do escritor.

 “Aproximación coral a unha realidade mais ou menos homoxénea da illa, centrada na figura do cidadán común e a súa relación co turista estranxeiro” (Roberto Alcover Oti, Dirigido por…)

“Destaca sobre todo o episodio de Elia Suleiman (…) e o francés Laurent Cantet depara un portentoso epílogo” (Luis Bonet Mojica, La Vanguardia)

  Se che gustou, recomendámosche tamén: París visto por…(VVAA, 1965) ou Tokyo!  (VVAA, 2008)

O venres 23 non haberá cine

Se estás buscando que película botaremos esta semana, lamentamos dicirche que non poderemos proxectar ningunha película porque o venres 23 o Auditorio estará ocupado con outra actividade. Desculpa as molestias.

A ROMA CON AMOR

Venres 16 de novembro

20:00 e 23:00

Entradas desde 2,5€

Auditorio Municipal do Carballiño

SINOPSE

Catro historias independentes cun escenario común: Roma.

Na primeira, un matrimonio americano viaxa a Italia para coñecer a familia do prometido da súa filla.

Na segunda, un italiano faise famoso da noite á mañá se saber por qué.

Na terceira, un arquitecto californiano visita Roma cos seus amigos onde coñece a un estudante.

E na cuarta, unha recén casada pérdese na capital italiana, á que foi a visitar aos familiares do seu marido.

FICHA Dirección: Woody Allen Guión: Woody Allen Producción: Faruk Alatan, Letty Aronson, Giampaolo Letta e Stephen Tenenbaum Dirección de Fotografía: Darius Khondji Deseño de Producción: Anne Seibel Montaxe: Alisa Lepselter

TECNICA Música: Varios Vestiario: Sonia Grande Maquillaxe: Alessandro Bertolazzi Título orixinal: To Rome with Love Duración: 102’ Ano: 2012 País: EEUU Idioma: Español

FICHA  ARTÍSTICA                                 Woody Allen                 Alec Baldwin                 Roberto Benigni                 Jesse Eisenberg                 Judy Davis                 Greta Gerwig                 Ellen Page                 Alison Pill                 Penélope Cruz                 Ornella Muti                 Carola Alt

O director, Woody Allen (Brooklyn, Nova York, EEUU, 1935)

Nado como Allen Stewart Konigsberg, rebautizouse Woody Allen aos 15 anos, cando comezou a escribir chistes para columnistas de prensa. Ao finalizar os estudios secundarios uniuse ao equipo do comediante Sid Caesar. De 1961 a 1964 traballou coma humorista en nightclubs, onde coñeceu a Charles F. Feldman, que o contratou para escribir o guión de ¿Qué tal, Pussycat? (1965)

Casino Royale (1967) e sobre todo Toma el dinero y corre (1969) cimentaron o seu éxito coma actor cómico, e posteriormente coma guionista e director películas coma Bananas (1971), El dormilón (1973) ou La última noche de Boris Grushenko (1975).

Con Annie Hall (1977) obtén 4 Oscars, marcando o cambio dos seus inicios con películas mais humorísticas a temáticas mais sociais e críticas, pero sen abandonar de todo ese ton de comedia: Manhattan (1979), Hannah y sus hermanas (1986), Delitos y faltas (1989), Maridos y mujeres (1992), Desmontando a Harry (1997), Granujas de medio pelo (2000), Match Point (2005) ou Medianoche en París (2011).

CRÍTICAS

“Allen desprega unha narrativa coral que grazas aos seus xiros surrealistas termina parecendo un cóctel dos seus contos (…) que de tanto en tanto recompensa ao público cunha idea xenial” (Manuel Yáñez Murillo, Fotogramas)

“O director volve a acreditar a súa natureza de mestre do conto portátil (…) Allen combina interesantes ideas narrativas (…) con tonificantes desvíos cara ao delirio” 

(Jordi Costa, El País)

“Aínda que a película se dilata na súa parte final, Allen introduce algúns gags e diálogos impagables que seducirán ao espectador” 

(Lluis Bonet Mojica, La Vanguardia)

Se che gustou, recomendámosche tamén: Vacaciones en Roma (William Wyler, 1953) ou Paris je t’aime (Varios, 2006)

EL ILUSIONISTA

EL ILUSIONISTA

VENRES 9 DE NOVEMBRO

18:00, 20:00 E 23:00

AUDITORIO MUNICIPAL DE CARBALLIÑO

ENTRADAS DESDE 2,5€ E BONOS MENSUAIS DESDE 5€

SINOPSE

A historia dun estilo de maxia que está desaparecer, dun estilo de entretemento que está a ser sustituido por emerxentes estrelas do rock.

Obrigado a aceptar traballos en locais cada vez mais pequenos, en xardíns e ata en bares, o Ilusionista francés viaxará a Escocia, onde coñecerá a unha rapaza á que trata de non defraudar, xa que está convencida de que os seus trucos son reais.

Este encontro cambiará as súas vidas para sempre.

FICHA TÉCNICA
Dirección: Sylvain Chomet
Guión: Sylvain Chomet, segundo unha historia de Jacques Tati
Producción: Sally Chomet e Bob Last
Montaxe: Sylvain Chomet
Música: Sylvain Chomet

Título orixinal: L’illusioniste
Duración: 76’
Ano: 2010
País: Francia
Idioma: Español

Galardóns:

Premios Cesar da Cinematografía Francesa: Mellor película de animación

Premios do Cine Europeo: Mellor película de animación

Premio do Cícrculo de Críticos de Nueva York: Mellor película de animación

O director, Sylvain Chomet (Maisons Laffitte, Francia, 1963)

Estudou arte na universidade, graduándose en 1982. En 1986 publica o seu primer cómic Secrets of Dragonfly. No ano 1988 múdase a Londres para traballar de animador no estudio de Richard Purdum, aínda que tamén realiza traballos autónomos.

A mediometraxe La anciana y las palomas (1997) é o seu début coma director, xa instalado en Canadá. Sen abandonar o mundo do cómic, onde acada o prestixioso premio do Festival de Angoulême co cómic Ugly, Poor and Sick (1997), continua tamén dirixindo, obtendo unha nominación aos Oscars pola longametraxe Bienvenidos a Belleville (2003).

Un segmento de Paris, je t’aime (2006) e O ilusionista (2010) son os seus últimos traballos ata o momento.

CRÍTICAS

“Emocionalmente desgarradora e xenialmente anticuada tanto no estético coma no temático” (Nando Salvá, El Periódico)
“Facendo unha comedia de Tati, Chomet revalida a súa estatura coma mestre da animación” (Jordi Battle Caminal, La Vanguardia)
“En homenaxe a Jacques Tati, Chomet creou unha exquisita e suave comedia, un film elexíaco” (Philip French, The Guardian)

 Se che gustou, recomendámosche tamén: Cinema Paradiso (Giuseppe Tornatore, 1988) ou Ponyo en el acantilado (Hayao Miyazaki, 2008)

Amor bajo el espino blanco

AMOR BAJO EL ESPINO BLANCO

Venres, 2 de novembro.20:00h. e 23:00h

Auditorio Municipal

Desde 2,5€/entrada. Bono mensual desde 5€

SINOPSE

Jing é unha colexiala inxenua da cidade que debe trasladarse a un remoto pobo da montaña para a súa “reeducación” durante a Revolución Cultural china. O seu pai foi encarcerado por ser de dereitas e a súa nai loita por alimentar ós seus 3 fillos. Jing sabe que o seu futuro e o da súa familia depende do seu bo  comportamento en opinión das autoridades. Bastaría un pequeno erro para arruinar as súas vidas.

         E a súa prudente vida vese truncada cando se namora de Sun, o fillo dun militar de elite. Debido á diferenza social que os separa, un romance é impensable e perigoso. Mais a atracción é mutua, poderosa e innegable.

FICHA Dirección: Zhang Yimou Guión: Yin Lichuan e Gu Xiaobai, segundo a novela de Ai Mi Producción: Hyuai Cao, William Kong, Hugo Shong e Weiping Zhang Dirección de Fotografía: Xiaoding Chen Deseño de Producción: Ming Wu Montaxe: Peicong Meng

TECNICA Música: Qigang Chen Son: Jing Tao Título orixinal: Shan zha shu zhi lian Duración: 114’ Ano: 2010 País: China Idioma: Español

FICHA  ARTÍSTICA                                 Zhou Dongyu                 Shawn Dou                 Chen Taisheng                 Rina Sa                 Xi Meijuan                 Li Xuejian                 Lü Liping                 Sun Haiying

Galardons:

·   Festival de Valladolid (Seminci): Mellor actriz (Zhou Dongyu)

O director, Zhang Yimou (Xi’an, China, 1951)

Fillo dun xeneral do exército chino, durante a Revolución Cultural abandonou os estudos e integrouse nunha granxa de traballo, onde durante dez anos traballou coma operario téxtil. Xa con 28 anos retoma os estudios e gradúase en 1982 na Academia de Cine de Pekín.

Antes de director foi operario de cámara para Chen Kaige. E en 1987 debuta na dirección con Sorgo rojo, coa que gaña o Oso de Oro do Festival de Berlín. Dende ese momento acada unha proxección internacional refrendada por longametraxes coma Semilla de crisantemo (1990), La joya de Shanghai (1995) ou El camino a casa (1999), amosando en todas elas a figura predominante de mulleres fortes e decididas, e cunha coidada e estilizada fotografía, que levaría ata límites poéticos nas súas últimas películas coma Heroe (2002) ou La casa de las dagas voladoras (2004).

No ano 2008 dirixe a cerimonia de apertura dos Xogos olímpicos de Beijing.

“A película, que flúe coma un río a base de capítulos unidos por clásicos fundidos a negro, ten un dobre valor: o da delicadeza e o da coraxe” (Javier Ocaña, El País)

“Pequena e pura historia de amor do Yimou mais poético” (Irene Crespo, Cinemanía)

“Magnífica demostración de que a partir dunha trama argumental do mais sinxelo, un gran director coma Yimou é capaz de extraer un caudal de suxerencias” (Tomás Fernández Valentí, Dirigido por…)

F  Se che gustou, recomendámosche tamén: Balzac y la joven costurera china (Dai Sije, 2002) ou Tokio Blues  (Tran Anh Hung, 2010 )